Chlamydia Trachomatis „cicha” bakteria

medycyna

Chlamydia jest bardzo częstą infekcją przenoszoną drogą płciową, wywoływaną przez bakterię Chlamydiae trachomatis. Szczególnie dotknięte są młode kobiety, choć wiele z nich nie zdaje sobie sprawy z tego, że zostały zarażone

W 60-70% przypadków schorzenie to przebiega bezobjawowo, dlatego uważa się je za "cichą chorobę". Często pozostaje niezauważona przez miesiące i nie jest leczona, więc może być łatwo przenoszona podczas seksu bez zabezpieczenia lub podczas porodu (transmisja może być wtedy z matki na dziecko).

W dłuższej perspektywie chlamydia może wywołać różne choroby:

• U mężczyzn może powodować zapalenie cewki moczowej, zapalenie najądrza, zapalenie gruczołu krokowego
• U kobiet najczęściej powikłana jest infekcją jajowodów, szyjki macicy lub przewlekłym zapaleniem miednicy. Schorzenia te mogą zagrażać płodności i zwiększać ryzyko poronienia.
• U niemowląt istnieje ryzyko przedwczesnego porodu, zapalenia spojówek (z ryzykiem ślepoty) lub zapalenia płuc.

Chlamydia może być wyleczona za pomocą antybiotykoterapii, którą można uzyskać poprzes konsultacje medyczne online. Konieczne jest jednak, aby wszyscy partnerzy byli poddawani badaniom przesiewowym i leczeniu, aby uniknąć ponownego zakażenia. Ponadto, zaleca się unikanie stosunków płciowych podczas leczenia lub stosowanie prezerwatywy w innych przypadkach.

Chlamydia jest przenoszona głównie drogą płciową: pochwową, moczowo-płciową i analną. Osoby narażone na ryzyko zachorowania to:

• Osoby, które mają wielu partnerów seksualnych (lub które regularnie zmieniają partnerów);
• Osoby, u których zdiagnozowano inną chorobę przenoszoną drogą płciową (kiła, rzeżączka, HIV, wirusowe zapalenie wątroby typu C itp.)

Główne czynniki ryzyka to:

• stosunek płciowy bez użycia prezerwatywy

• kontakt z wydzielinami narządów płciowych
• używanie nieumytych zabawek seksualnych
• kontakt wydzielin genitalnych z oczami
• podczas porodu, niemowlę może zostać zakażone, jeśli matka jest zakażona.

Symptomy choroby:

Objawy chlamydii pojawiają się zwykle od tygodnia do miesiąca po zakażeniu.

Brak objawów jest częsty u kobiet. Jednakże, gdy są obecne, objawy kliniczne mogą obejmować:

• ból w miednicy (podbrzuszu)
• ból podczas miesiączki lub stosunku płciowego
• trudności lub ból podczas oddawania moczu
• krwawienie po stosunku lub poza cyklem miesiączkowym
• częste i małe ilości moczu
• białawą wydzielinę z pochwy zwaną leukorrhoea w przypadku zapalenia szyjki macicy
• ból odbytu i wydzielina z odbytu
• ból miednicy
• zapalenie cewki moczowej
• zapalenie gardła
• czasami gorączka, dreszcze i wymioty.

U mężczyzn, chlamydia objawia się przez :

• ból lub trudności w oddawaniu moczu
• częste i małe ilości moczu
• wyraźna lub ropna wydzielina z cewki moczowej
• wydzielina z odbytu i ból
• spuchnięte i bolesne jądra
• zapalenie gardła
• zapalenie odbytnicy
• czasami, zmiana stanu ogólnego: gorączka, dreszcze, zmęczenie, bóle i bóle ... ;

U obu płci mogą wystąpić objawy stawowe i skórne, które nie są zbyt częste.

Jeśli chlamydia nie jest leczona odpowiednio wcześnie, możliwe są powikłania.

Powikłania u mężczyzn:

• zapalenie cewki moczowej, które jest zakażeniem cewki moczowej;
• zakażenie Zapalenie gruczołu krokowego lub zapalenie gruczołu krokowego
• zespół Fiessinger-Leroy-Reiter, który łączy w sobie zapalenie spojówek, zapalenie cewki moczowej i reumatyzm

Powikłania u kobiet

Ostatecznie, chlamydia może wywołać :

• zakażenie jajowodów
• zakażenie szyjki macicy
• przewlekłe zapalenie miednicy

powikłania te mogą prowadzić do niepłodności, poronień, przewlekłego bólu miednicy, a nawet ciąży pozamacicznej.

Porady dotyczące profilaktyki

Aby zapobiec chlamydii, należy przede wszystkim:

• używanie prezerwatyw
• ograniczenie liczby partnerów seksualnych
• uzyskanie informacji o liczbie partnerów seksualnych własnego partnera
• mycie gadżetów seksualnych przed stosunkiem
• utrzymywanie właściwej higieny intymnej

Badania przesiewowe są zalecane co roku w przypadku nowych kontaktów seksualnych bez zabezpieczenia.

Choroba ta może być mylona z innymi schorzeniami (np. rzeżączką) szczególnie u kobiet, które zazwyczaj nie mają żadnych objawów. Zalecane jest coroczne badania przesiewowe w przypadku pojawienia się nowego partnera seksualnego. Badanie zmniejszają ryzyko zarażenia, ale także powikłań. U mężczyzn badania przesiewowe przeprowadza się na podstawie analizy moczu, a czasami na podstawie wymazu miejscowego. U kobiet, jako test pierwszego rzutu, pobiera się wymaz z pochwy.

Chlamydia Trachomatis „cicha” bakteria infekcje choroby intymne